Octavio Paz
Yalnızlık Dolambacı
Kendime Koçluk ™ Kütüphanesi / 102
Octavio Paz – Yalnızlık Dolambacı / S:1-2
Octavio Paz
Yaşamın bir döneminde varlığımızın sadece kendimize özgü ve çok değerli bir şey olduğunu anlarız. Bu uyanma, çoğu kez, ergenlik çağında olur. İnsanoğlunun kendini arayıp bulması, yalnızlığının bilincine varması; kendisiyle dünya arasındaki, o algılanamayacak kadar saydam bilinç perdesini çekip kaldırmasıyla gerçekleşir. Daha doğar doğmaz yalnızlığımızla karşı karşıya kaldığımız doğrudur. Çocuklar oyun oynarken, büyükler de çalışırken yalnızlık duygusunu unutabilirler. Ergen kişi, çocuklukla gençlik arasındaki o kararsız salınımı sırasında bir an durur ve içinde yaşadığı dünyanın sonsuz enginliğini görür. Önce kendi varlığının gerçekliğine şaşar; bu duygu onu, bilinçli olarak sorduğu bazı sorulara yanıt aramaya doğru sürükler: Su yüzeyinde çarpık yansılanan o yüz, kişinin kendi yüzü müdür? Çocuk varlığının o biriciklik duygusu, ergen kişi için çözülmesi gereken bir varlık sorunu olur.
Bunalımlı gelişme aşamalarından geçen toplumların ve ulusların başına gelen budur. Onlar da kendilerine sorarlar: Neyiz, kimiz, kendimizle ilgili ödev ve görevlerimizi yerine getiriyor muyuz? diye. Tarih, bu türden sorulara verdiğimiz yanıtları yazarken çoğu kez bizi yanılgıya düşürür.