Giorgio Agamben
Kutsal İnsan
Kendime Koçluk™ Kütüphanesi 131
Giorgio Agamben – Kutsal İnsan / S: 60-61
Eğer bütün (olma ya da yapma) potansiyelleri aslında aynı zamanda (olma)ma ya da (yapma)ma potansiyeli ise, o zaman, bir edimin gerçekleşmesi nasıl mümkün olacaktır?
Aristoteles’in buna yanıtı, kendi dehasını gösteren en keskin kanıtlardan birini oluşturan ve zaten tam da bu nedenden dolayı genellikle yanlış anlaşılan bir tanımlamada bulunuyor:
“ Potansiyel, gerçekleştiği zaman potansiyelsiz hiçbir şeyin kalmayacağı (yani olmama kapasitesine sahip hiçbir şeyin kalmayacağı) şeydir. ”
Bu tanımlamadaki “ouden estai adynaton” ibaresinin anlamı, yerleşik ve tamamen değersizleştirici yorumların öngördüğü gibi, “ imkânsız hiçbir şey kalmayacaktır” (yani imkânsız olmayan şey mümkündür) değildir.
Bunun yerine bu ibare, potansiyelin —yani hem olma hem de olmama potansiyelinin— kendi kendisini gerçekleştireceği koşullara işaret ediyor. Potansiyelin edimsele dönüşebildiği tek nokta, kendi olmama potansiyelini (kendi adynamia’sını) iptal ettiği andır. Potansiyelsizliği iptal etmek, bu potansiyelsizliği yok etmek değil; tam tersine, bunu gerçekleştirmek, kendisini kendisine vermek için potansiyeli yeniden kendisine bağlamaktır.
Aristoteles, De anima’nın bir yerinde, mükemmel potansiyelin doğasını belki de en iyi şekilde tanımlıyor ve (potansiyelden] edimsele geçişi (Metafizik’in Sekizinci Kitabının da merkezini oluşturan technai [zanaat] ve insani becerilerde olduğu gibi), potansiyelin edimselle değiştirilmesi ya da yok edilmesi olarak değil; potansiyelin korunması ve “ kendisini kendisine vermesi” olarak betimliyor: