Aristotales – Retorik
Kendime Koçluk ® Kütüphanesi / 118
Aristotales – Retorik / S: 196 – 197
Giriş, bir konuşmanın, şiirde proloğu, flüt müziğindeyse prelüdü karşılayan başlangıcıdır; bunların hepsi, sanki arkadan gelen şeylere yolu açan başlangıçlardır.
Müzikte prelüd, gösteri konuşmalarında girişe benzer; flütçüler önce iyi bildikleri bir parlak pasaj çalarlar, sonra da bunu asıl parçanın açış notalarına bağlarlar; gösteri konuşmalarında da yazar aynı şekilde ilerlemek zorundadır; en sevdiği şeyle başlamalı, daha sonra da kendi temasını çalmaya ve ona doğru götürmeye başlamalıdır; her zaman yapılan şey de budur.
(İsokrates’in Helen’ine girişi örnek olarak alalım – didişimcilerle Helen arasında ortak hiçbir şey yoktur.) Burada da, konunuzdan fazla uzaklaşmış olsanız bile, konuşmanın tümünde tekdüzelik olmaktansa bu daha uygundur.
Gösteri konuşmalarına girişler için sık kullanılan konu bir övgü ya da eleştiri cümleciğidir. Örneğin Gorgias Olimpiyat Konuşması’nda, ‘Siz Yunanlılar, herkes size hayran olmalı’ diye yazar ve böylece şenlik toplantılarına başlamış olanları över. Öte yandan, İsokrates iyi atletleri aralarındaki farklılıklardan dolayı ödüllendirip, entelektüel yeteneğe hiçbir ödül vermedikleri için eleştirir.