Michael Shermer
İnsanlar Neden Saçma Şeylere İnanır
Kendime Koçluk ™ Kütüphanesi / 093
Michael Shermer – İnsanlar Neden Saçma Şeylere İnanır / s240-241
Michael Shermer
Sevdiğimiz ya da sevmediğimiz, istediğimiz ya da reddettiğimiz şeylerin hiyerarşisini yaratırız ve bu standartlara dayanan yargılarda bulunuruz. Ama standartların kendileri insan yaratımlarıdır ve doğada keşfedilemez.
Bir grup, klasik müziği rock müziğine tercih eder ve bu yüzden Mozart’ın, Moody Blues’a üstün olduğunu düşünür. Benzer şekilde, bir grup, ataerkil üstünlüğü tercih eder ve bu yüzden erkek üstünlüğünün ahlaki olarak saygın olduğunu düşünür.
Ne Mozart ne de erkekler mutlak olarak daha iyidir ama özel bir grubun standartlarıyla değerlendirildiğinde öyledir.
Örneğin, bir zamanlar erkeklerin kadınları sahiplenmesinin ahlaki olduğu düşünülüyordu ve şimdi ahlak dışı olduğu düşünülüyor. Değişiklik, onun ahlak dışı olduğunu keşfettiğimiz için değil ama toplumumuz (esas olarak kadınların çabalarına teşekkür etmek gerekir), kadınların, onlar erkeklerin kölesi olduğu zamanlarda onlara verilmeyen haklara ve fırsatlara sahip olması gerektiğini anlamış olduğu için oldu. Ve toplumun yarısının daha mutlu olması, grubun toplam mutluluğunu önemli ölçüde arttırmaktadır.
Ahlaklılık, referansın ahlaki çerçevesine bağlıdır. Ahlaklılığın, insan kültürleri tarafından etkilenen bir insan yapısı olduğu anlaşıldığı sürece insan, diğer insan inanç sistemleri ve böylece diğer insanlar konusunda daha hoşgörülü olabilir.
Ama bir grup kendini diğer insanların hareketleri konusunda son ahlaki söz sahibi olarak görür görmez, özellikle onun üyeleri mutlak doğru ve yanlış standartlarını keşfetmiş olduklarına inandıkları zaman bu, hoşgörünün ve böylece mantık ve mantıksallığın da sonunun başlangıcını gösterir. Bir mezhebi, bir dini, bir ulusu ya da herhangi bir grubu, bireysel özgürlük için herhangi bir şeyden daha tehlikeli yapan bu özelliktir.
Onun mutlakçılığı tarihteki en olanaksız mezhep olan Ayn Rand’ın Objektivizmindeki en büyük kusurdu.
Onun grubunun ve felsefesinin tarihsel gelişimi ve nihai yok oluşu, bu kanıyı belgeleyen deneysel kanıttır.