Rabidnarath Tagore – Oyun Kağıtları Krallığı
Kendime Koçluk ™ Kütüphanesi – Rabidnarath Tagore – Oyun Kağıtları Krallığı – s79/80
Rabidnarath Tagore
Oyun Kağıtları Krallığı
Bu kadar zengin değilken kocam para işlerinde katı olmayı sevmiyordu. Bu konularda titizlikle onurlu davranıyordu. Ancak bankada kabarık bir hesabı olduğundan beri açıkça hayra alamet olmayan amaçlar için bir mal sahibinin sahtekar aracısıyla sık sık saatlerce odaya kapanıyordu.
Nereye sürüklenmişti? Kör olmadan önce tanıdığım, o gün beni kaşlarımın arasından öpen, beni bir Tanrıça’nın tahtına oturtan kocama ne olmuştu? Güçlü bir tutkunun birden ezdiği biri, yeni güçlü bir iyilik itkisiyle tekrar ayağa kalkabilir.
Ne var ki, ahlaki varlıklarının dokusunda kişiliklerini gün be gün tüketenler; içsel yaşamlarını yavaş yavaş Üzerlerindeki asalak sürgünlerle boğanlar; bu haspalar, bir gün insanı -lamı cimi yok- öldürürler.
Körlüğün neden olduğu ayrılık en önemsiz fiziksel şeydir. Ancak ah! İkimiz de kör olduğumu bildiğimiz zaman benim yanımdayken, artık benimle birlikte olmadığını bilmek beni boğuyor. Bu gerçekten ayrılık!
Ben, yıpranmamış sevgim ve bozulmamış inancımla, yüreğimin manevi tapınağını korudum. Kocam ise, eskimeyen ve değerini yitirmeyen bu şeylerin serin gölgesini bıraktı. Çılgınca altın isteğiyle çorak, susuz toprakta hızla yok oluyor.